प्रामाणिक (ला)कोड तोड्या

-->

प्रामाणिक (ला)कोड तोड्या

कलियुगातील गोष्ट आहे.
एका गावात दोन (ला)कोड तोडे म्हणजेच साहेबी भाषेत Software Engineers राहत होते. पोटाची खळगी भरण्यासाठी दोघेही कोडिंग करायचे. त्यांतील एक कोड तोड्या प्रामाणिक होता तर दुसरा लबाड होता. सकाळी उठायचे, न्याहरी करून ऑफिस मधे जायचे, Source Tree वर चढून कोड तोडायचे (cut copy paste), दुपारच्याला सब वे मधून बांधून आणलेले फुट लॉंग खायचे, अंमळ विश्रांती घ्यायची, आणि मग उशिरापर्यंत राब राब राबून अंधार पडला की घरी परतायचे असा त्यांचा दिनक्रम असे.
एके दिवशी काय झाले, प्रामाणिक कोड तोड्याचे कामात मन लागत नव्हते. म्हणून आपल्या खुराड्या(cube) मधे बसून कोड तोडण्या ऐवजी तो ऑफिसच्या आवारातल्या पोहण्याच्या तलावापाशी जाऊन बसला. तलावाकाठी बसून लॅपटॉप घेऊन कोड तोडू लागला. बघता बघता त्याला जराशी डुलकी लागली आणि त्याचा लॅपटॉप तलावात पडला. प्रामाणिक कोड तोड्याला खडबडून जाग आली आणि लॅपटॉप पाण्यात पडलेला पाहून तो रडू लागला. त्याला रडताना पाहून एक जलदेवता पाण्यातून बाहेर आली आणि तिने कोड तोड्याला विचारले,

"कोड तोड्या, तू का बरे रडत आहेस ?"
कोड तोड्याने रडत रडत तिला सांगितले

"माझा लॅपटॉप कोड तोडता तोडता पाण्यात पडला. माझ्याकडे दुसरा लॅपटॉप नाही. माझी उद्या डेडलाईन आहे. ती पूर्ण झाली नाही तर माझे कसे होणार ? घरी म्हातारे आई वडील आहेत. त्यांचे कसे होणार ?"
जलदेवता म्हणाली, "रडू नकोस. मी तुझा लॅपटॉप पाण्यातून बाहेर काढून देते."
इतके म्हणून जलदेवतेने पाण्यात बुडी मारली आणि ती एक लॅपटॉप घेऊन बाहेर आली. कोड तोड्याने कन्फिगरेशन पाहिले. हा लॅपटॉप 4 GB RAM चा होता. प्रामाणिक कोड तोड्या म्हणाला,

"हा लॅपटॉप माझा नव्हे. माझा लॅपटॉप तर 1 GB RAM चा होता."
जलदेवतेने पाण्यात पुन्हा बुडी मारली आणि ती अजून एक लॅपटॉप घेऊन बाहेर आली. कोड तोड्याने कन्फिगरेशन पाहिले. हा लॅपटॉप 2 GB RAM चा होता. प्रामाणिक कोड तोड्या म्हणाला,

"हा लॅपटॉप माझा नव्हे. माझा लॅपटॉप तर 1 GB RAM चा होता."
जलदेवतेने पाण्यात तिस-यांदा बुडी मारली आणि ती एक लॅपटॉप घेऊन बाहेर आली. कोड तोड्याने कन्फिगरेशन पाहिले. हा लॅपटॉप 1 GB RAM चा होता. प्रामाणिक कोड तोड्या म्हणाला,

"हाच माझा लॅपटॉप !!"
जलदेवता कोड तोड्याच्या प्रामाणिकपणावर खूश झाली आणि तिने ते तीनही लॅपटॉप प्रामाणिक कोड तोड्याला बक्षीस देऊन टाकले.
दुस-या दिवशी प्रामाणिक कोड तोड्याच्या मित्राने त्याच्याकडे नवीन लॅपटॉप पाहिला. त्याने विचारले, "मित्रा, या इकॉनॉमी मधे तुझ्याकडे नवीन लॅपटॉप कुठून आला ?" प्रामाणिक कोड तोड्याने त्याला जलदेवतेबद्दल सांगितले. ते ऐकून लबाड कोड तोड्याच्या मनात लोभ निर्माण झाला.
दुस-या दिवशी लबाड कोड तोड्या पोहण्याच्या तलावापाशी जाऊन बसला. तलावाकाठी बसून लॅपटॉप घेऊन कोड तोडू लागला. थोड्या वेळाने त्याने आपला लॅपटॉप मुद्दाम तलावात टाकला आणि मोठ्याने रडू लागला. त्याला रडताना पाहून जलदेवता पाण्यातून बाहेर आली आणि तिने कोड तोड्याला विचारले,

"कोड तोड्या, तू का बरे रडत आहेस ?"
कोड तोड्याने रडत रडत तिला सांगितले,

"माझा लॅपटॉप कोड तोडता तोडता पाण्यात पडला. माझ्याकडे दुसरा लॅपटॉप नाही. माझी उद्या डेडलाईन आहे. ती पूर्ण झाली नाही तर माझे कसे होणार ? घरी म्हातारे आई वडील आणि बायका पोरे - नाही नाही - बायको आणि पोरे आहेत. त्यांचे कसे होणार ?"
जलदेवता म्हणाली,

"रडू नकोस. मी तुझा लॅपटॉप पाण्यातून बाहेर काढून देते."
इतके म्हणून जलदेवतेने पाण्यात बुडी मारली. या खेपेस थोडे Optimization करून ती तीन लॅपटॉप घेऊन बाहेर आली आणि कोड तोड्याला विचारले,

"यातला कोणता लॅपटॉप तुझा होता ?"
लबाड कोड तोड्याने कन्फिगरेशन्स पाहिली. तो म्हणाला,

"माझा लॅपटॉप 4 GB RAM चा होता."
जलदेवतेला लबाड कोड तोड्याचा खोटेपणा आवडला नाही आणि ती लबाड कोड तोड्याला कोणताच लॅपटॉप न देता अदृश्य झाली.
कलियुगाचा महिमा :
प्रामाणिक कोड तोड्या तीन लॅपटॉप घेऊन आयुष्यभर कोडिंगच करत राहिला.
लबाड कोड तोड्याचा लॅपटॉप पाण्यात पडल्याने त्याला कोड लिहिता येईना. मग कंपनीने त्याला मॅनेजर बनवून नवीन ब्लॅकबेरी घेऊन दिला :)

Ne Majasi Ne... Savarkar

ने मजसी ने परत मातृभूमीला सागरा प्राण तळमळला ॥धृ॥

भूमातेच्या चरणतला तुज धूता मी नित्य पाहिला होता
मज वदलासी अन्य देशि चल जाऊ सृष्टिची विविधता पाहू
तैं जननीहृद् विरहशंकितहि झाले परि तुवां वचन तिज दिधले
मार्गज्ञ स्वये मीच पृष्ठि वाहीन त्वरित या परत आणीन
विश्वसलो या तव वचनी मी जगद्नुभवयोगे बनुनी मी
तव अधिक शक्ती उद्धरणी मी येईन त्वरे कथुनि सोडिले तिजला ॥
सागरा प्राण तळमळला

शुक पंजरि वा हरिण शिरावा पाशी ही फसगत झाली तैशी
भूविरह कसा सतत साहु या पुढती दशदिशा तमोमय होती
गुणसुमने मी वेचियली या भावे की तिने सुगंधा घ्यावे
जरि उद्धरणी व्यय न तिच्या हो साचा हा व्यर्थ भार विद्येचा
ती आम्रवृक्षवत्सलता रे नवकुसुमयुता त्या सुलता रे
तो बाल गुलाबहि आता रे फुलबाग मला हाय पारखा झाला ॥
सागरा प्राण तळमळला

नभि नक्षत्रे बहुत एक परि प्यारा मज भरतभूमिचा तारा
प्रासाद इथे भव्य परी मज भारी आईची झोपडी प्यारी
तिजवीण नको राज्य मज प्रिया साचा वनवास तिच्या जरि वनिचा
भुलविणे व्यर्थ हे आता रे बहु जिवलग गमते चित्ता रे
तुज सरित्पते जी सरिता रे त्वदविरहाची शपथ घालितो तुजला ॥
सागरा प्राण तळमळला

या फेनमिषें हससि निर्दया कैसा का वचन भंगिसी ऐसा
त्वत्स्वामित्वा सांप्रत जी मिरवीते भिनि का आंग्लभूमीते
मन्मातेला अबला म्हणुनि फसवीसी मज विवासनाते देशी
तरि आंग्लभूमी भयभीता रे अबला न माझि ही माता रे
कथिल हे अगस्तिस आता रे जो आचमनी एक क्षणी तुज प्याला ॥
सागरा प्राण तळमळला

The poem “ne majasi ne” was written by V.D. Savarkar on the shore of Brighton in England. It’s a call by him to the ocean to take him back to his motherland. He refers to his country as his mother in the poem –

Ne majasi ne parat maatrubhumilaa, saagaraa praaN taLamaLalaa

(O ocean, take me back to my motherland, I can’t take it any longer here)

bhoomaatechyaa charantalaa tuj dhutaa mee nitya paahilaa hotaa

maj vadalaasee anya deshee chal jaavu, sRushTichee vividhataa paahoo

taee jananeehRud virahshankitahi jhaale, pari tuvaa vachan tij didhale

maargadnya swaye meech pRushThi vaaheen, tvari tayaa parat aaNeen

vishvasalo yaa tav vachanee me, jagadanubhavayoge banunee me

tava adheek shakt uddharaNee me, yein tvare kathun soDile tijalaa

saagaraa praaN taLamaLalaa

(bhoo-earth/land, charantalaa–bottom of feet, vadalaasee-told, sRushTi-nature, vividhataa-variety, jananee-mother, hRud-heart, virah-separation, maargadnya-back, tvari-soon, vishvasalo-believed, jag-world, anubhav-experience, shakt-strong, uddharaNee-betterment)

I have always seen you washing the bottom of my mother’s feet (as in the waves washing the floor of the earth). You told me – let’s go to a different land, see the wonders of nature. My mother was apprehensive about my separation from her, but you promised her that just like you were taking me away, you would soon bring me back too. I trusted your words, thought that I would return to my land with experience from far and use it for strengthening my mother (country). So I left her saying I’ll return soon.

O ocean, I can’t take it any longer.

Shuk panjari vaa, hariN shiraavaa paashi, hee phasgat jhaalee taisee

Bhoo-virah kasaa satat saahu yaa pudhati, dash dishaa tamomay hotee

GuNasumane mee vechiyalee yaa bhaave, kee tine sugandhaa ghyaave

Jari uddharaNee vyay na tichyaa ho saachaa, haa vyartha bhaar vidyechaa

Tee aamra-vruKsha vatsalataa re, nav kusum yutaa tyaa sulataa re

To baal gulaab hi aataa re, phulbaag malaa haay paarakhaa jhaalaa

saagaraa praaN taLamaLalaa

(shuk-shikari-hunter, panjari-trap, hariN-deer, phasgat-cheating, satat-continuous, dash-ten, dishaa-directions, tamomay-dark, guNa-good qualities, sumane-flowers, bhaave-with the intention, sugandha-fragrance, saachaa-treasure, vyartha-useless, vidyechaa-of knowledge, aamrra-vruKsha-mango tree, vatsal-kind, nav-new, kusum-flower, gulaab-rose, phulbaag-flower garden, paarkhaa-alien)

Just like how a deer gets trapped in a hunter’s harmless-looking net, I was fooled by your words. How should I bear this separation from my land, all directions look dark now. I picked flowers of knowledge just so she (my motherland) could smell (avail of) them. But if it can’t be used for her progress, the knowledge is more of a load. She is like a mango tree that gives several different things to needy people, she is like a new flower, but that garden has become alien to me now.

O ocean, I can’t take it any longer.

Nabhee nakshatre bahut ek pari pyaaraa, maj bharat bhoomichaa taaraa

Praasaad ithe bhavya pari maj bhaaree, aaeechee jhopaDee pyaaree

TijaveeN nako raajya maj priyasaachaa, vanvaas tichyaa jari vaneechaa

BhulaviNE vyartha he aataa re, bahu jivalag gamate chittaa re

Tuj saritpate ji saritaa re, tad virahaachee shapath ghaalito tujalaa

saagaraa praaN taLamaLalaa

(nabhee-in the sky, nakshatre-constellations, bahut-many, pari-but, maj-for me, praasaad-attractions, bhavya-large, bhaaree-heavy, aaeechee-mother’s, jhopaDee-hut, tijaveeN-except for her, nako-don’t want, raajya-kingdom, van-forest, vaas-abode, bhulaviNe-foolery, aataa-now, bahu-lot, gamete-hurts, chittaa-heart, saritpate-feeds, saritaa-river)

There might be many constellations in this universe (world), but the star dearest to me is my country. There might be several attractions here, but it’s my mother’s hut I long to be in. Except for her, I do not desire any kingdom, I would rather prefer a life of hardships within her confines. You have fooled me enough, now it hurts my heart. Imagine how you would have felt if separated from the river that feeds into you (by analogy the river is the mother of the sea).

O ocean, I can’t take it any longer.

Yaa fenmishe hasasi nirdayaa kaisaa, kaa vachan bhangisee aisaa

Tvat swaamitvaa saamprat ji miravite, bhiunee kaa aangla-bhoomee te

Manmaatelaa abal mhanunee phasavisee, maj vivaasanaa te detee

Jari aangla bhoomee bhayabheeta re, abalaa na maajhee hee maataa re

Kathil he agastis aataa re, jo aachamani ek kshaNi tuj pyaalaa

saagaraa praaN taLamaLalaa

(yaa-this, fen-foam, mishe-form, hasasi-laugh, nirdayaa-cruelly, bhangisee-break, tvat-own, swaamitvaa-dominance, saamprat-thus far, miravite-claim, bhiunee-frightened, aangla-English, abal-weak, vivaasanaa-pain, bhaybheet-afraid/coward, kathil-will tell, aachamani-like in aachaman/drinking from the palm, ek kshani-in an instant, pyaalaa-drank)

You are laughing at me (in the form of the foam in your waves), but why did you break your promise of taking me back to my mother ? You have always claimed to be strong, but you are in fact afraid of the British rule. You try to call my mother weak and coward, but it applies to you. My mother is not weak, Agasthi, one of her sons had swallowed you in an instant (from the story of Agasthi Rishi).

O ocean, I can’t take it any longer.

Pics from Torna Trek

Trek to Torna

Torna, Its not just a fort, but a it is the place where Maratha empire founded by Shivaji maharaj started to take shape. This was the first fort Maharaj won at the early age of 17 and that too without a war. It has been rightly said by James Douglas "It was Shivaji's first conquest, the nucleus around which all the others clustered, making it virtually the cradle of the Marathi Empire, which shocked the throne of the great Moguls. It has been the scene of many bloody battles. If Sinhagad is Lion's does then Torna is Eagle's nest." How true indeed, you can feel the greatness of the fort just by looking at it. It's the tallest among all in Pune district.

We reached Velhe a base village around 29 km. from the Nasrapur phata on NH4. On this trek, we were seven people, Me, DP (Durgaprasad Pawar), Anand, Santosh, Rajashree, Sonal and Ashish (Anand's roomate). I picked up Rajashree early from her house at 5:50 AM. DP picked up Sonal from kothurd, Anand, Santosh and Ashish were at kataraj. We hit NH4 at around 6:10 AM and reached Velhe by around 7:30 AM. After having breakfast in one of the local tapri hotel and ordering our lunch, which one of the local from the velhe was going to bring on top of fort by noon, we started our trek.

Path to Torna was long and steep. For first half we climbed around three mid-size hills which bit steep to climb. Since it was already march and temperature was already high, I felt this was bit difficult part. We took many small breaks, consumed lots of water and other hydrating liquids. The second half was the Rock patch, were we climbed the actual fort. This as bit easy as there are railings now which makes the climb easy, without it it would be very difficult here.
Finally we reached on Binny darwaza after 3 and half hours trek, much more than we had estimated.

Torna or Prachandagad is truly a huge fort and fortified walls still are in good condition. The view from top is really amazing, especially the view of Rajgad from the top is breathtaking. There is a temple on top of fort and some ruins of monuments. As summer has already started, water is sparsely available on top and many of the tanks are dry or the water is contaminated. Everyone in group had brought at least 3 liters of water, that actually saved us.

While climbing down its not that difficult except for few places in the rock patch, but since the slopes are steep, it puts lots of pressure on the ankle and calf muscles. Everybody of us was fine, except Rajashree as she was visibly tired and so had to take few extra breaks for her to gain the strength. But everything was alright at the end.

This was one of the best forts I have visited so far, we had lots and lots of fun while climbing it. I wonder how beautiful it would be in rainy seasons or in winter. That would be best time to climb this fort. Santosh was usual best cracking jokes and making everyone laugh.

Some things to note which may help if anyone wants to trek this fort in this period ie. in summer.
1. To reach velhe there are State transport buses available from swargate, from 6 AM in morning, so reach velhe as early as possible.
2. There is very little water available on top of the fort, hence takes lots of water along with you.
3. Food is not available on top, so would need to be carried or you can ask some hotel guy to bring it on top(they charge extra 200 bucks for this).
4.Climb slowly, take breaks whenever needed and drink lots of water.
5. Citrus fruits would be helpful.